Wywiad z Mariette Ernst

Czy opowiesz mi historię "Kanarievogeltje"?

To była lekcja holenderskiego dla 13/14-latków. Nigdy wcześniej nie miałem takich zajęć. Celem lekcji było nauczenie pomocników modowych "kunnen, mogen, willen". Aby ożywić lekcję, umieściłem kanarka w klatce na moim biurku. Byłem w stanie wykorzystać tę sytuację, aby móc powiedzieć:

"Dat is mijn kanarievogeltje.

Het is heel klein, dat is een kanarievogeltje.
Jest w kooi.

Het kanarievogeltje kan zingen. Kan je zingen?

Het kanarievogeltje kan vliegen."

Jak zdobyłeś kanarka?

Podziękowania dla konsjerża. Każdego ranka, kiedy przychodziłem do szkoły, witałem się z konsjerżem. Świetnie się dogadywaliśmy. Więc na tę lekcję zapytałem go, czy mógłby pożyczyć mi swojego kanarka. Dozorca zgodził się, ostrzegając mnie, że może śpiewać... ale to nie był problem, ponieważ jeśli śpiewał, mogłem powiedzieć "het kan zingen". Na początku lekcji powiedziałem uczniom "het kan niet zingen". Nie śpiewał przez całą lekcję, a potem, pod koniec godziny, zaczął śpiewać. Zawołałem: "Ah, ik ben vergeten, het kan zingen". Uczniowie się roześmiali.

Dlaczego żywy kanarek zamiast podróbki

Z prawdziwym kanarkiem jest więcej zabawy niż z plastikowym. Dodaje to trochę atmosfery do klasy i pomaga uczynić rzeczy bardziej konkretnymi i zabawnymi dla uczniów. Trzeba rozśmieszać uczniów, ponieważ fajnie jest, gdy rozumieją. O wiele przyjemniej jest uczyć, gdy są otwarci. Jest to bardziej żywe, więc uczniowie szybciej rozumieją. Ponieważ są dorośli, nie będą się śmiać, a nawet uznają pomysł uczenia się z kanarkiem za genialny.

Na przykład, jeśli lekcja koncentruje się na opisywaniu osoby: nos, usta itp., nie będę po prostu pisać słów na tablicy. Poproszę ucznia, aby podszedł do tablicy i wskazał na swój nos itp. "Dat is mijn neus, dat zijn mijn ogen, dat zijn mijn oren". "Uw zegt oog enkelvoud, meervoud ogen en je schrijf het op het bord".

Czy twoi koledzy używali przedmiotów lub zwierząt do nauczania w tamtych czasach?

Nie. Nauczyciele języków obcych byli często szkoleni jako tłumacze. Zapisywali całe słownictwo na tablicy, a uczniowie musieli je po prostu kopiować. Była to więc trudna pedagogika, ponieważ nauczyciele nie udzielali wyjaśnień.

Byłem jedynym nauczycielem w zespole, który starał się, aby mój kurs był "żywy". Na przykład uczyłem dzieci piosenek w języku niderlandzkim, aby pomóc im w nauce języka. Fakt, że uczyłem także w lokalnych szkołach, prawdopodobnie pomógł mi w stosowaniu bardziej zabawnych metod. Ważne jest również, aby zaangażować uczniów w dynamiczny sposób, a nie tylko biernie słuchać lekcji. Jeśli będą interweniować podczas lekcji, lepiej zintegrują materiał i będzie to bardziej zabawne doświadczenie dla nich i dla mnie.

Gdybyś mógł wziąć dowolny przedmiot i udzielić lekcji języka, który byś wybrał?

To zależy od tematu języka. Jeśli mówimy o badaniu kwiatów, wziąłbym doniczkę z kwiatami lub bukiet. Mógłbym na przykład użyć tekstu o polach kwiatowych w Holandii jako podstawy.

Często jeździliśmy na wycieczki do muzeów w Amsterdamie, Utrechcie, a nawet Geleen. Bardzo podobało mi się organizowanie tych wycieczek (bycie na bieżąco z działaniami, kontaktowanie się z muzeami, proszenie o zniżki dla mnie i moich studentów itp.) Czasami był przewodnik, który objaśniał kolekcje.

Po każdej wycieczce kupowałem plakaty odwiedzanego muzeum. Tak więc moja klasa była ozdobiona plakatami, których używałem na lekcjach.