Refleksja dla TWO: Monety
Frank van den Boom
11 kwietnia, 2024
This article is originally written in Dutch and automatically translated by DeepL AI.
Fresco kładzie na stole przede mną tacę, rodzaj filcowej tacy z dwudziestoma monetami w czterech rzędach po pięć. Wszystkie monety wyglądają podobnie: są na nich (jak sądzę) chińskie znaki, w środku znajduje się kwadratowy otwór i wszystkie są zwietrzałe. Domyślam się, że są to starożytne monety, które muszą mieć coś wspólnego z historią Azji. Fresco zaczyna wyjaśniać cel swojej lekcji:
Jak mogę wykorzystać te monety, aby dowiedzieć się czegoś o historii Chin bez dużej wcześniejszej wiedzy?
Naprawdę nie jestem w stanie określić, z jakiego okresu lub regionu pochodzą te monety. Nie jestem sinologiem, ale klasycystą. Brałem udział w niezbędnych wykładach na temat greckich i rzymskich monet, choć to również było kilka lat temu.
Jesteś tak przyzwyczajony do tego, że możesz tylko patrzeć - widzę ślady, widzę dziurę, widzę warunki atmosferyczne - ale wtedy Fresco pyta, czy chcę podnieść monety, wyjaśniając mi, że monety pochodzą z XVII-wiecznych Chin. Natychmiast zmieniają się z eksponatów muzealnych w prawdziwe pieniądze. Teraz przepuszczam przez palce to, co Chińczycy wyrzucali przez ladę setki lat temu. Wącham monety, nic dziwnego. Moja pierwsza myśl: zużycie monet wynika z częstego używania, jak to monety. Tak, prawie racja, rzeczywiście nie leżały razem w skarbonce, ale były przekazywane i znajdowane w różnych miejscach w Chinach i w różnych rodzajach gleby, więc zużycie każdej monety jest inne. Niektóre są miedziano rdzawo turkusowe, inne czarno brązowe.
Następnie zwracamy uwagę na znaki na monetach. Fresco prowadzi mój wzrok obok wszystkich znaków. "Czy wszystkie monety mają taki sam charakter?" Nie, każda moneta ma inny charakter. Może opisują wartość? A może to slogany od producenta? Fresco prosi mnie, abym odwrócił wszystkie monety (nie przyszło mi do głowy, że Fresco taktycznie ułożył je wszystkie stroną z monetami do góry), a na awersie widzę, że wszystkie znaki są takie same. Czy to wiadomość od władcy? Znałem to z czasów rzymskich. I rzeczywiście, Fresco tłumaczy mi, co tam jest napisane: Kangxi tong bao, "niech ta moneta krąży swobodnie za panowania Kangxi". Nagle te monety mogą powiedzieć, z jakiego okresu konkretnie pochodzą, i jest osoba - notatka cesarza - związana z monetami.
Fresco prosi mnie teraz, abym przyjrzał się jeszcze dokładniej, aby sprawdzić, czy wszystkie znaki są takie same. Trzymam monety przed nosem. "Tak, myślę, że tak, prawda? Tu i ówdzie widać, że to, co powinno być kropkami, stało się linią, ale nie wydaje mi się to istotne". Fresco mówi mi, że to są właśnie ważne szczegóły! Najwyraźniej w tamtych czasach podrabiano wiele monet, a cesarz co trzy miesiące drukował nową monetę z niewielką korektą, aby mogli odróżnić swoje monety od podróbek.
Przewracam monety ponownie, a Fresco prosi mnie, abym przyjrzał się dokładniej wszystkim tym różnym znakom. Zajmuje mi to trochę czasu, ale potem zauważam, że znak po prawej stronie monet nie wygląda jak chiński, tak jak po lewej stronie. "To język mandżurski, język władzy", mówi mi Fresco, "dlaczego myślisz, że jest tam napisane mandżurski i chiński?". Przypomina mi się siła języka i jego wpływ na kształtowanie kultury. "Chcieli dać ludziom znać, że Mandżurowie są u władzy?". Jestem blisko, ale najwyraźniej nie nadaję się na cesarza! Naprawdę muszę postawić się na miejscu Kangxi. Mandżurowie byli tylko małym ludem, rządzącym ogromnym ludem chińskojęzycznym, więc nikt nie mógł przeczytać tego mandżurskiego. Jeśli potrafiłeś go odczytać, mogłeś zmierzyć się z dworem, ORAZ był to dodatkowy środek zapobiegający fałszerstwom, ponieważ nikt nie mógł napisać tych znaków!
Po dokonaniu kilku kolejnych odkryć, Fresco ponownie odkłada monety. Szkoda, że w muzeach nie wolno nam dotykać, wąchać, trzymać rzeczy przed oczami, bo o ile więcej można się nauczyć z przedmiotu, jeśli jest to dozwolone?"
.
Frank van den Boom
The Netherlands
Designer of object based workshops for Things That Talk.