Nauka z kolekcją uniwersytecką

Archeologia uczy ostrożnego podejścia do materialnych źródeł starożytnych społeczeństw. Wycieczki i wykopaliska edukacyjne pozwalają na nawiązanie bezpośredniej relacji z artefaktami. Kolekcja Wydziału Archeologii Klasycznej w Wiedniu umożliwia śledzenie starożytnych wzorców wizualnych w tym samym budynku, w którym wykładana jest cała teoria. Praca w kolekcji i z nią - na przykład przy okazji seminarium na temat przędzenia wełny - była kluczowa dla mojej dalszej edukacji akademickiej.

Szczególna rola Uniwersyteckich Zbiorów Archeologicznych

Od samego początku Uniwersyteckie Zbiory Archeologiczne miały służyć studentom do nauki. (Przypis: Marion Meyer szczegółowo i krytycznie przygląda się kolekcji w: Die Archäologische Sammlung des Instituts für Klassische Archäologie der Universität Wien. Aufgaben, Probleme, Perspektiven, w: F. M. Müller (red.), Archäologische Universitätsmuseen und -sammlungen im Spannungsfeld von Forschung, Lehre und Öffentlichkeit, Vienna/Berlin 2013, s. 519-527). Obecnie w środku kolekcji znajduje się nawet sala seminaryjna. Kolekcja obejmuje nie tylko szeroki okres czasu, ale także różne gatunki. Koncentruje się na architektonicznej rzeźbie reliefowej ze świata greckiego, greckich reliefach pogrzebowych i wotywnych oraz rzymskich popiersiach portretowych. Niektóre artefakty, głównie ceramika i małe figurki, są starożytnymi oryginałami. 

Uczenie się interakcji z obiektami poprzez kolekcję uniwersytecką

Po raz pierwszy wszedłem do kolekcji w ramach kursu wprowadzającego dla studentów pierwszego semestru, w którym próbowaliśmy swoich sił w opisywaniu i porównywaniu rzeźb. Przedstawienia figuratywne w różnych mediach były uważane za ważną formę ekspresji w świecie starożytnym. Ilustrują to na przykład niezliczone antropomorficzne figury bogów, których odlewy znajdują się w kolekcji. Szczegółowe, zróżnicowane i kontekstualne badanie obrazów sprawia, że starożytna mentalność staje się dostępna. 

W tym kursie skupiliśmy się na rzeźbach ze świata greckiego, które przeanalizowaliśmy pod kątem stylistycznym, typologicznym i chronologicznym. Prowadząca kurs Viktoria Räuchle używała pomocnych, stymulujących słów, aby skierować nasze początkowo zdezorganizowane spojrzenie. Tylko systematyczne, uważne i precyzyjne obserwacje porównawcze zmieniają takie podejście w metodę naukową. Nasza percepcja stała się bardziej ustrukturyzowana, a gdy mieliśmy już podstawowe zrozumienie materiału, byliśmy w stanie ująć nasze wrażenia w spójną formę pisemną.

Ten tekst został pierwotnie opublikowany w języku niemieckim na blogu Sammeln - Der Kosmos wissenschaftlicher Objekte:https://sammeln.hypotheses.org/1294.