Artikel | Inheemse kunst in het hoger onderwijs | Catherine KEVIN en Fiona SALMON | 2020

De afgelopen decennia, en vooral sinds de Universities Australia Indigenous Strategy 2017-2020, heeft de Australische academische wereld geprobeerd om de inheemse cultuur en geschiedenis op te nemen in de universitaire curricula en de instroom van inheemse studenten te vergroten. Deze tekst beschrijft het onderwijs en de receptie van een geschiedeniscursus rond inheemse kunst aan de Flinders University in Adelaide.

De cursus "Kaarten en dromen: Indigenous-settler relation in Australian history" wordt sinds het midden van de jaren 2000 aangeboden aan studenten en wordt meestal gekozen door geschiedenisstudenten in kunst- en onderwijsprogramma's. Toen Catherine Kevin deze cursus in 2016 begon te geven, werkte ze nauw samen met het Kunstmuseum van de universiteit (FUAM) om Aboriginal kunst centraal te stellen. De gedetailleerde studie van 14 kunstwerken van inheemse kunstenaars, gedateerd van 1986 tot 2006, diende om een verscheidenheid aan thema's aan de orde te stellen, van koloniaal geweld tot de gedwongen verwijdering van inheemse kinderen bij hun families, van politiegeweld en de opsluiting van Aboriginals tot de relatie van inheemse volken tot het land en de Britse aanspraken op datzelfde land, om er maar een paar te noemen. Door middel van lezingen, individueel en groepswerk en zorgvuldige observatie van de kunst benaderden de negenenveertig deelnemers - waarvan de meerderheid niet-inheems was - de geschiedenis vanuit inheems perspectief. Tijdens de cursus werd de studenten gevraagd om niet-gecijferde blogartikelen te schrijven om hun persoonlijke reacties op de kunstwerken te documenteren. Door deze geanonimiseerde commentaren te analyseren kan de impact van de cursus worden beoordeeld. 

Het werken met fysieke kunstwerken deed de studenten beseffen dat geschreven geschiedenis onvermijdelijk inheemse stemmen marginaliseerde. Integendeel, het werken met inheemse kunst lokte emotionele reacties uit op tot nu toe onvertelde geschiedenissen en opende discussies over de representatie van inheemsheid in de Australische samenleving. Sommige leerlingen hadden aanvankelijk moeite om de kunst te begrijpen, maar uiteindelijk gingen ze de kracht van de geschreven bron en hun eigen perspectieven in vraag stellen. Positieve punten uit deze cursus voor zowel docenten als studenten waren dat: kunst zowel een individuele als een collectieve geschiedenis kan overbrengen; het gebruik van kunst in historische studies het mogelijk maakt om verder te kijken dan officiële archieven en hun koloniale verhalen; objectgebaseerd leren bijdraagt aan het mondiger maken van inheemse volken, waardoor hun perspectieven een plaats krijgen in het Australische historische verhaal. Deze tekst moedigt iedereen die geïnteresseerd is in geschiedenis aan om zich te verdiepen in inheemse kunstwerken en nieuwe perspectieven op historische verhalen te openen.