Leren met de Universiteitscollectie

Archeologie leert een zorgvuldige benadering van de materiële bronnen van oude samenlevingen. Excursies en educatieve opgravingen maken een directe relatie met de artefacten mogelijk. De collectie van de afdeling Klassieke Archeologie in Wenen maakt het mogelijk om oude visuele patronen op te sporen in hetzelfde gebouw waar alle theorie wordt onderwezen. Het werken in en met de collectie - bijvoorbeeld ter gelegenheid van een seminar over wolspinnen - was cruciaal voor mijn verdere academische opleiding.

De speciale rol van de Archeologische Universiteitscollectie

Van meet af aan was de Archeologische Universiteitscollectie bedoeld om studenten te laten leren. (Voetnoot: Marion Meyer werpt een gedetailleerde en kritische blik op de collectie in: Die Archäologische Sammlung des Instituts für Klassische Archäologie der Universität Wien. Aufgaben, Probleme, Perspektiven, in: F. M. Müller (red.), Archäologische Universitätsmuseen und -sammlungen im Spannungsfeld von Forschung, Lehre und Öffentlichkeit, Wenen/Berlijn 2013, pp. 519-527). Tegenwoordig is er zelfs een seminarruimte in het midden van de collectie. De collectie bestrijkt niet alleen een brede periode, maar ook verschillende genres. De focus ligt op architecturale reliëfsculptuur uit de Griekse wereld, Griekse funeraire en votiefreliëfs en Romeinse portretbustes. Sommige artefacten, voornamelijk keramiek en kleine beeldjes, zijn originelen uit de oudheid. 

Leren omgaan met objecten via de universitaire collectie

Ik kwam voor het eerst in de collectie terecht als onderdeel van een introductiecursus voor eerstejaarsstudenten, waarin we probeerden beeldhouwwerken te beschrijven en te vergelijken. Figuratieve weergave in verschillende media werd beschouwd als een belangrijke vorm van expressie in de antieke wereld. Dit wordt bijvoorbeeld geïllustreerd door de talloze antropomorfe godenfiguren, waarvan enkele afgietsels zich in de collectie bevinden. Een gedetailleerd, gedifferentieerd en gecontextualiseerd onderzoek van de beelden maakt antieke mentaliteiten toegankelijk. 

In deze cursus lag de focus op sculpturen uit de Griekse wereld, die we analyseerden op stilistische, typologische en chronologische aspecten. De cursusleidster Viktoria Räuchle gebruikte behulpzame, stimulerende woorden om onze aanvankelijk ongeordende blik te richten. Alleen systematische, aandachtige en nauwkeurige vergelijkende observaties veranderen een dergelijke benadering in een wetenschappelijke methode. Onze waarneming werd meer gestructureerd en toen we eenmaal een basisbegrip van het materiaal hadden, konden we onze indrukken in een coherente schriftelijke vorm gieten.

Deze tekst was oorspronkelijk in het Duits gepubliceerd op de blog Sammeln - Der Kosmos wissenschaftlicher Objekte:https://sammeln.hypotheses.org/1294.